Γυρίζω από μία διάσχιση στο Γράμμο. Μια διάσχιση προσκύνημα στο ασύλληπτο έπος του ένδοξου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Εκεί που η κάθε λαγκαδιά ή βουνοκορφή ο κάθε βράχος, η κάθε πέτρα μαρτυρούν το κυριολεκτικά έξω από ανθρώπινα μέτρα απαράμιλλο έπος του τελειότερου κ' ικανότερου Στρατού που έχει ποτέ αναδείξει ο με την ευρεία έννοια Ελληνικός χώρος σε όλη την διάρκεια της ύπαρξης του.
